Σχολείο μιας άλλης εποχής

Τα τριτάκια μας μετακινήθηκαν την Πέμπτη στο Μουσείο Σχολικής Ζωής, στα Νεροκούρου. Ένα πραγματικό στολίδι, κέντρο Πολιτισμού και εκπαίδευσης στον τόπο μας.Παλιά ξύλινα θρανία, μαυρο πίνακες, τσάντες δερμάτινες,αριθμητήρια,εκθέματα όμορφα που για εμάς που έχουμε κάποια χρόνια στην πλάτη μας ξυπνούν όμορφες αναμνήσεις!!! Τα παιδιά επέστρεψαν ενθουσιασμένα στο σχολείο και πέρα από τις δυο αξιόλογες δασκάλες τους, την κ Χρυσάνθη Αγίου και την κ. Χρυσούλα Τσακμακλή, που προγραμμάτισαν την επίσκεψη, οφείλουμε πολλές ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ στην ψυχή του Μουσείου, την εκπαιδευτικό κυρία Μαρία Δρακάκη, που ανεβάζει όλο και περισσότερο με τις καλοσχεδιασμενες δράσεις της, τον πήχυ της Πολιτιστικής ζωής του τόπου μας.Αυτές οι αναδρομές στα παλιά μας προβληματίζουν περισσότερο, γιατί προχωράμε σε συγκρίσεις, όπου εμείς παίζαμε στις αλάνες ένα σωρό παιχνίδια, απαλαμβάναμε τις φιλίες μας, δεν αγχωνόμαστε, ούτε χρειαζόμαστε προσωπίδες και υπήρχε σεβασμός και ήθος σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας. Αντίθετα σήμερα τα παιδιά ζουν μέσα στο άγχος και στην ανασφάλεια, δεν ξέρουν να παίξουν και να κρατήσουν κανόνες στα παιχνίδια, έχουν κρυμμένα προσωπάκια και συναισθήματα και είναι συνεχώς μπροστά από μια οθόνη. Σαν μαριονέτες τα κινούν οι οδηγοί από τα ηλεκτρονικά παιχνιδια, που κρύβουν μέσα τους πόνο, θάνατο, πόλεμο και μεγάλη δόση βίας.Γονείς και εκπαιδευτικοί οφείλουμε να να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί και να βάζουμε φρένο στην ασύστολη χρήση των κοινωνικών δικτύων και των ηλεκτρονικών παιχνιδιων.Επισκέψεις και εκπαιδευτικά προγράμματα σε πολιτιστικούς,εκπαιδευτικούς χώρους είναι τα καλύτερα βιωματικά μαθήματα,για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών μας.