Αγαπητοί γονείς ξεκινά αύριο μια νέα δύσκολη σχολική χρονιά , που είναι στο χέρι μας να την κάνουμε αισιόδοξη και επικοδομητική. Θα μας λείψετε από το χώρο μας, την αυλή του σχολειού μας , που όλοι μαζί αυτή την πρώτη ημέρα απολαμβάναμε τις φωνούλες ,τα χαμόγελα ,αλλά και τα γεμάτα απορία προσωπάκια των μικρών μας μαθητών.Δεν μπορώ να σας δώσω υποσχέσεις και μεγάλα λόγια για τη φετινή χρονιά. Να ξέρετε όμως ότι θα εργαστούμε με μεράκι και φιλότιμο ,θα παλέψουμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε το θεριό του ιού και σε αυτό τον αγώνα σας θέλουμε στο πλευρό μας, συνοδοιπόρους και συμπαραστάτες.Οι άξιοι και οι δυνατοί εξ'άλλου φαίνονται στα δύσκολα.
Σας αφιερώνω από καρδιάς και με μεγάλη εκτίμηση ένα απόσπασμα από ένα μεγάλο ΔΑΣΚΑΛΟ, τον Δημήτρη Λιαντίνη ,απόσπασμα από ''ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ'',που είχα την τύχη να παρακολουθήσω στα αμφιθέατρα.
''Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΝΑ'ΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ , ΠΡΑΞΗ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΟΡΤΗ ''
Σα μονάδα ατομική, μέσα στην τάξη που είναι ο διαπιστεμένος του χώρος, τίποτα δεν εμποδίζει το φωτισμένο δάσκαλο να σκορπίζει στους μαθητές του το φως. Και θα φωτίζει με φως φυσικό, για να ιδρύει φυσικούς ανθρώπους, όταν με τη διδασκαλία του χτίζει το αληθινό μέσα στο παιδί, και γκρεμίζει το ψεύτικο. Αυτές είναι οι δύο εντολές που πάνω τους κρέμουνται οι νόμοι και οι προφήτες της παιδείας. Να χτίζεις στο μάρμαρο της γνώσης, και να γκρεμίζεις την αχεροπλιθιά της πρόληψης. Σωστή παιδεία θα ειπεί να μαθαίνεις στους νέους τη ζωή, και να τους ξεμαθαίνεις τις δεισιδαιμονίες από διάφορους παράγοντες της αγωγής. Το ένα λοιπόν είναι να ριζώσουμε τον νέο στη ζωή. Το άλλο να ξεριζώσουμε από μέσα του την ψευτιά. Μαθαίνουμε για τη ζωή. «Discimus vitae», που έλεγε ο Σενέκας, θα ειπεί πως κάθε γνώση που περνάμε στο παιδί, και κάθε δεξιότητα που του αναπτύσσουμε είναι δεμένα με την πραγματικότητα όπως το νύχι με το κρέας. Όχι θεωρίες και λόγια. Όχι τα άψυχα και τα νοερά σκύβαλα των βιβλίων, που ούτε καταπίνουνται ούτε μασιούνται. Μάθηση δίκαιη και σωστή, σημαίνει ζωντάνεια, αμεσότητα, σφυγμός μαστιγωμένος, κρούση κατά μέτωπο με τα πράγματα. Σημαίνει να πίνουμε στο ποτήρι το ίδιο μας το αίμα. Μη λησμονούμε πως ο τελευταίος στόχος κάθε παιδείας είναι να διαπλάσει έτσι τον νέο, ώστε την ορισμένη στιγμή που θα αποδοθεί στο στίβο της ζωής να μπορεί να προσαρμόζεται στην άγρια ανάγκη των πραγμάτων και των ανθρώπων. Ωσάν ξαφνικά να τον πετάξουμε, πες, Ρομβισόνα Κρούσο στο νησί. Και να του ειπούμε: Τώρα ψάξε να βρεις τον τρόπο για να ζήσεις. Νίκα την πείνα και τη δίψα σου, το κρύο και τη μοναξιά. Νίκα την απειλή του ουρανού και της θάλασσας, και τον αρχέγονο τρόμο της ύπαρξης. Αυτό σημαίνει το «discimus vitae». Ο δάσκαλος νά ‘ναι η δύναμη, πράξη ο μαθητής, και το σχολειό γιορτή.
Μια τέτοια καθημερινή γιορτή οραματιζόμαστε για το σχολειό μας και ενωμένοι, αγαπημένοι όλοι οι εμπλεκόμενοι ,θα τα καταφέρουμε!!!!
Με τις πιο αισιόδοξες ευχές
Μαρία Κληματσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.